Column Ubel Zuiderveld: ‘Mei’

Mei

Mei. Rare maand. Dag van de Arbeid, dodenherdenking, bevrijding, moederdag, hemelvaart. En als klap op de vuurpijl is mei ook nog de maand waarin alles ontluikt, groeit en bloeit. Op de dag dat Duitse soldaten ons dorp binnen trokken, 79 jaar geleden, scheen de zon. Naar verluidt stonden de magnolia’s al in bloei. De bloeimaand van 1940 was de opmaat tot volkerenmoord.

Genocide in ons dorp, nog maar zo kortgeleden. Bijna een complete bevolkingsgroep werd opgeruimd. Gewoon omdat ze zijn wie ze zijn. Liever gezegd; omdat een machthebber beweerde te weten wie ze waren, wát ze waren. Want daarmee begint haat: ontmenselijking via generalisatie zodat wíe wát wordt. Als je mensen maar lang genoeg over één kam scheert, gaan velen geloven dat de generalisatie de enige werkelijkheid is. Begin mei denk ik altijd even aan één vermoorde dorpsgenoot in het bijzonder. Aron van Dam, sociaaldemocratisch lid van de Winterswijkse gemeenteraad. Hij wist wat hem te wachten stond toen de Duitsers het dorp overnamen. In juli dook Aron onder in Amsterdam. Het hielp hem weinig. Hij werd gepakt. De administratieve afhandeling van zijn vernietiging vond in september 1942 plaats in kamp Auschwitz.

Deze mei trekken wij veel op met SPD’ers, leden van onze zusterpartij aan de andere kant van de grens. We namen hen mee naar het Bevrijdingsconcert op het Hilgelo. We voeren samen campagne in Winterswijk en Bocholt. Campagne? Huh, wat dan? Ook nog verkiezingen in mei? Ja, op 23 mei kiezen wij een nieuw Europees parlement. Tja. Europese verkiezingen zijn niet populair. Europese samenwerking staat zelfs volop ter discussie. Maar alles liever dan de waanzin laten regeren. Een veelkleurig parlement met tegengestelde meningen en discussie; alles beter dan een nieuwe dictatoriale idioot met krankzinnige waanbeelden. 23 mei dus.

Ubel Zuiderveld
Fractievoorzitter PvdA Winterswijk

Column in de Winterswijkse Weekkrant van 7 mei 2019