Interview met lijsttrekker Elvira Schepers: ‘Iedereen verdient een eigen plek in de Winterswijkse samenleving’
“We zijn niet gewend om trots op ons zelf te zijn”, zegt Elvira Schepers, lijsttrekker van de Partij van de Arbeid (PvdA). “Dat mag wel. Om het Streekziekenhuis Koningin Beatrix te behouden hebben we met heel Winterswijk de schouders er onder gezet.” Zo behield de Oost-Achterhoek een volwaardig ziekenhuis. Iedereen moet wel waakzaam blijven, want landelijk is het beleid nog altijd om het aantal ziekenhuizen te verminderen. Trots is ze ook op het in alle opzichten drempelvrij maken van Winterswijk, waarvoor ze als wethouder verantwoordelijk is.
Gemotiveerd om mensen te helpen
Elvira Schepers werd in 1976 geboren in het ziekenhuis in Almelo. Ze is opgegroeid in het gereformeerde Rijssen. Haar moeder kwam uit Delden, haar vader uit Nieuw Guinea. Haar familie was katholiek. “Een kleine groep, die een hechte gemeenschap vormde.” Op zondag mocht zij wel op straat komen. Omdat haar moeder werk in de zorg in Neede vond, ging het gezin ze daar dichter in de buurt wonen. Het werd Lichtenvoorde, waar ze naar de MAVO ging. Ze stapelde opleidingen. Na één jaar MEAO ging ze naar de HAVO, waarna ze koos voor HBO Verpleegkunde. “Het was een keuze voor onderwijs of zorg. Het is mooi om iets voor mensen te kunnen betekenen, die zich in een kwetsbare positie bevinden. Dat werk is fantastisch om te doen.”
”Het is mooi om iets voor mensen te kunnen betekenen, die zich in een kwetsbare positie bevinden. Dat werk is fantastisch om te doen.”
Zorg van verschillende kanten meegemaakt
Jarenlang heeft Elvira Schepers in het ziekenhuis gewerkt. Ze was een van de vele handen aan het bed. “Dat was meer dan billen wassen.” Een verpleegkundige heeft een breed takenpakket. Later is ze wijkverpleegkundige geweest. “Een andere kant van de zorg. Ik kreeg te maken met mensen, die niet alleen gewone zorg nodig hadden.” Financiële problemen, alcoholverslaving, vereenzaming, zorgmijders, ze kwam het allemaal tegen. “De een had meer aandacht nodig dan de ander. Soms moest er eerst vertrouwen opgebouwd worden, voordat iemand geholpen wilde worden. Sommige mensen hebben het gevoel dat ze over zijn, dat ze er niet meer toe doen. Die moet je juist meer aandacht geven. Die verdienen het ook om gezien te worden.” Soms duurde het lang om dat vertrouwen opbouwen. Zo was er iemand, die pas na een jaar de deur open deed. “Op een kiertje. Daarvoor heb ik elke week een briefje door zijn brievenbus gedaan.” Uiteindelijk kon ze binnenkomen en echt helpen.
‘Hoe kunnen zij oordelen over mijn kind?’
Interesse in politiek heeft ze van huis uit mee gekregen. “Mijn grootvader was al actief in de gemeente. Dat was in de tijd van de verzuiling. Hij was katholiek en mocht niet actief worden voor de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij.” Dat was de voorloper van de PvdA. “Hij vond een oplossing door bij een plaatselijke partij te gaan.” Elvira Schepers komt uit een rood nest. “Thuis werd er veel gediscussieerd.” In Winterswijk, waar ze kwam wonen, raakte ze bij de politiek betrokken toen de peuterspeelzaal waarop haar dochter zat werd gesloten. “Met anderen ging ik actie voeren. Ik zag dat de gemeenteraad uit veel oude witte mannen bestond. Hoe kan dat nou, dacht ik, hoe kunnen zij oordelen over mijn kind?” Haar man Rick, met wie ze een zoon en een dochter heeft, zei dat ze zelf actief kon worden. “Dat zag hij mij niet doen. Ik heb daarna de voorzitter van de afdeling gebeld, bezocht een bestuursvergadering en zo ging het verder.” Na een lage plek op de kandidatenlijst in 2006, kwam ze voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 op plek twee terecht en in de gemeenteraad. In 2018 was ze voor het eerst lijsttrekker.
”Ik heb veel gedaan en veel geleerd. Er is veel waargemaakt. Daarbij hoort zeker het streven om Winterswijk in 2040 armoedevrij te maken”
‘Veel gedaan en veel geleerd’
Van het een komt het ander. In 2006 had ze nooit gedacht dat het tot haar huidige taak zou leiden. Na de breuk in de coalitie van CDA en Winterswijks Belang werd ze wethouder. “Of ik dat zou kunnen? Zelf was ik er ook ambivalent over. Ik was al lang raadslid, maar weet je dan waar je aan begint en wat er precies op je af komt? Het werd een bijzondere tijd. Ik heb veel gedaan en veel geleerd. Er is veel waargemaakt.” Daarbij hoort zeker het streven om Winterswijk in 2040 armoedevrij te maken. “Na vijf jaar hebben we natuurlijk nog niet alle doelen bereikt.” De samenwerking tussen alle organisaties, die betrokken zijn bij armoede, is verbeterd. Er is veel gesproken met inwoners die de armoede zelf ervaren. Uit die groep zijn ervaringsdeskundigen gekomen, die nu anderen helpen en de aanpak van schulden is anders. “Als er signalen zijn voor financiële problemen vragen we meteen met een brief of we op bezoek mogen komen. Tot nu toe zijn we altijd welkom.” De PvdA wil graag dat de gemeente schulden van mensen in problemen overneemt, zodat ze niet meer met vele schuldeisers te maken hebben. “Dat geeft rust voor ze en is voor ons een uitdaging voor de komende tijd.”
”Je moet mensen niet loslaten en in ze investeren, al is dat soms moeilijk”
Niet de regels, wat iemand kan centraal
De drijfveer voor Elvira Schepers en haar PvdA is om iedereen een eigen plek in de samenleving te geven. “Je moet mensen niet loslaten en in ze investeren, al is dat soms moeilijk. Daarbij moet je ze in hun waarde laten en niet de eigen normen en waarden opleggen.” Ze vindt het jammer dat veel discussie tijdens de verkiezingscampagne over de “stenen” gaat, over onderwerpen als bedrijventerreinen en woningbouw. Die zijn voor de PvdA zeker belangrijk. “Toch wil ik ook over de mensen praten, vooral over zij die het minder getroffen hebben in hun leven.” Afkomst moet er niet toe doen, iedereen verdient dezelfde kansen. Toch beginnen kinderen uit minder welgestelde gezinnen met een achterstand.
“Ongelijk investeren is dan nodig.” Voor de PvdA staat de persoon centraal en wat die kan. Niet de regels, die landelijk zijn bedacht. Daarbij blijven de oude idealen van een eerlijke spreiding van kennis, macht en inkomen centraal staan.
Bron: Dit artikel is gepubliceerd in Achterhoek Nieuws, editie Winterswijk d.d. 1 maart 2022.